Kołysanka

śpij dobrze mój śnie

i odchodź tak miękko

żebym tylko w dnie

mogła cię dotknąć sukienką

śpij jak w juliowym grobie

ponad drzewem prastarym

gdy ja tak cicho sobie

zawiążę nitkę na słowie czary

kołysz się lekko

przy strzępach pościeli

żebym cię mogła sukienką

utulić w tej blednącej bieli